Voor deze gelegenheid heb ik een aantal van die spelerijen verzameld in Soundcloud. Het is een kleine verzameling van eerste opnames, probeersels, ideeën en emoties. 

Een podium is niet wat ik ambieer, daarvoor heb ik niet wat nodig is. Maar ik voel me thuis in de nis. Vrij van geest, met ruimte voor onvolmaaktheden. Er plezier in hebben of er een traan om laten. Wat me uitkomt, wat ik nodig heb en met wie ik wil. 

Deze pagina zit een beetje verscholen, op de achtergrond waar ze thuis hoort. Dus hou het stil.

Wat muziek voor me betekent, is niet te vatten in een paar lijnen. Het is mijn vitamine, mijn peppil, mijn therapie. Muziek slaat me en maakt me wakker. Muziek maakt me euforisch en lift me
naar een ander niveau. 

Muziek hypnotiseert, wiegt me in mijn melancholie en mijn neerslachtigheid.
Van licht naar donker. Doorheen de smoor naar de klaarte. 

Hoewel ik zelf wat gitaar speel en af en toe een noot zing, beschouw ik me absoluut niet als muzikant. Actief met muziek bezig zijn voelt als een veilige drang om de dingen van me af te spelen.